| diamond_bith_xdd |
 Wysłany: Pią 22:28, 15 Lut 2008 Temat postu: Podręcznik do Astronomi cz.1 |
|
| Astronomia jest nauką bardzo nowoczesną, nauką z przyszłością, ale jest to jednocześnie najstarsza, znana ludzkości, nauka przyrodnicza. Ten, kto ma zamiar się nią zajmować, powinien chcieć poznać choć w skrócie jej dzieje. Tajemnicze światła na niebie, przede wszystkim zaś Słońce w dzień i Księżyc w nocy, przyciągały uwagę człowieka od zarania istnienia ludzkości. Istniały dwie przyczyny, dla których przedstawiciele starożytnych kultur prowadzili systematyczne obserwacje nieba. Po pierwsze, w wielu religiach gwiazdy były czczone jak bogowie. Ponieważ człowiek czuł się uzależniony od gwiazd, próbował z ich ruchów i położeń odczytać, jaki wpływ mają na jego życie. Tu trzeba szukać historycznych korzeń astrologii, której zdaniem było wyjaśnianie tego wpływu. Oprócz tego, zainteresowanie niebem brało się z bardziej praktycznego powodu, jakim była potrzeba wyznaczania czasu. Z takiego codziennego pomiaru czasu powstał roczny kalendarz. Ponieważ pierwsze obserwacje gwiazd służyły zarówno celom religijnym, jak i kalendarzowym, były one prowadzone przez kapłanów-astronomów. Podwójne znaczenie, kultowe i religijne, mają też niektóre zachowane starożytne budowle. Przykładem jest tu liczący ponad 4000 lat kamienny pierścień w Stonehenge koło Salisbury w południowej Anglii. Jest to ogromny monument kamienny, wyznaczający najważniejsze kierunki wschodów i zachodów Słońca i Księżyca. Drugi przykład to zbudowana mniej więcej w tym samym czasie piramida Cheopsa w Egipcie. Jej boki wskazują dokładnie cztery podstawowe kierunki świata. Wczesne dzieje astronomii związane są także z obserwacjami prowadzonymi przez Babilończyków, Egipcjan, Chińczyków, Hindusów, a także Majów w Ameryce Środkowej i Azteków w Meksyku. Z rycin, płyt kamiennych i innych dokumentów wynika, że wiedza matematyczna i sztuka obserwacji w tych zamierzchłych czasach osiągnęła dość wysoki poziom. Jedna z interpretacji starego rękopisu Majów mówi na przykład, że jest w nim opisane całkowite zaćmienie Księżyca z 15 lutego 3379 roku p.n.e. Z kolei Egipcjanie już w IV wieku wprowadzili 365-dniowy rok słoneczny, a w III w. p.n.e. Babilończycy określili najważniejsze gwiazdozbiory i nadali im nazwy. |
|
